|
|Ter overdenking
|Ter overdenking
“Toen de bruidegom uitbleef, werden zij allen slaperig en vielen in slaap.”
(Mt. 25:5)
In de gelijkenis van de wijze en dwaze meisjes wordt de geschiedenis getekend als nacht. Tijdens deze nacht wacht een groep meisjes op de bruidegom. Zodra de bruidegom komt zullen zij zich bij de feestelijke optocht aansluiten. Bij het huis van de bruid aangekomen, kan het feest beginnen.
Jezus vergelijkt met deze gelijkenis zijn wederkomst op aarde. Ondanks dat de nacht duister is, is er hoop voor de toekomst. De bruidegom zal zeker komen en dan kan het bruiloftsfeest beginnen. Voor wie in Hem gelooft is het leven een op weg zijn naar dat feest.
Jezus vertelt dat niet iedereen daar zal komen. Er zijn namelijk twee soorten meisjes: wijzen en dwazen. Zij hebben een verschillende levenshouding. Ook al zou men willen, een levenshouding kan men niet overdragen. Waakzaamheid kan men niet overdoen of uitlenen.
Er zullen zeker mensen zijn die ooit dachten dat ze er bij zouden zijn. Voor hen is deze gelijkenis een waarschuwing om zich alsnog voor te bereiden.
Maar uiteindelijk worden zij allen slaperig en vallen zij alle in slaap. Ook de wijzen worden door de komst van de bruidegom verrast. Blijkbaar is ook hun waakzaamheid in de loop van de tijd minder geworden. Alle tien slapen zij.
De wijzen kunnen alsnog aansluiten bij de feestelijke optocht, omdat zij reserveolie bij zich hebben. Voor hen betekent de komst van de bruidegom vreugde. De dwazen daarentegen zien deze stoet der pelgrims aan zich voorbij trekken, zonder dat zij er deel vanuit mogen maken.
Aan het einde van de gelijkenis roept Jezus de hoorders op om waakzaam te zijn. Zorg voor de nodige reserveolie. Al duurt het misschien langer dan verwacht, de bruidegom zal zeker komen om de genodigden op te halen voor het bruiloftsfeest. Zelfs al is men in slaap gevallen.
Ds. Martin Schinkelshoek
|
