|
Meditatie
Meditatie
Meditatie
Ik zag, en zie er was een deur geopend in de hemel. (Openbaring 4 : 1)
Ik weet niet of u wel eens met kinderen naar een speelgoedwinkel bent geweest, maar het is altijd fantastisch om dat te doen. Wanneer een stel kleinkinderen te logeren zijn, is dit een vast onderdeel van de logeerpartij. Ze weten niet waar ze kijken moeten, zoveel moois is er te zien. En voortdurend klinkt het: opa, kijk hier eens en ziet u dat?
Zoiets moet het ook voor Johannes geweest zijn toen hij niet alleen een deur zag die naar de hemel was geopend, maar dat hij ook het bevel kreeg door die deur naar binnen te gaan met de belofte: Ik zal u tonen wat na dezen gebeuren moet. Nee, Johannes krijgt geen enkel bemoediging, noch voor hemzelf, noch voor de zeven gemeenten waarover hij bisschop was. God zegt al helemaal niet: ik zal ingrijpen Johannes, of: ik zal die keizer in Rome Domitianus wel even een lesje leren.
En de verschrikkingen waar Johannes en die gemeenten mee te maken hebben gekregen zijn door ons nauwelijks voor te stellen. Stel je voor dat je vrouw van je wordt weggerukt. In pek en stro wordt gerold en levend verbrand wordt op een van de tuinfeesten. Stel je voor dat je man meegenomen wordt en dat je moet toezien hoe hij in de arena moet vechten tegen een gladiator of een wilde leeuw, waarbij je een ding zeker wist: ik zal mijn man niet meer terugzien, want hij zal worden gedood. Stel je voor dat je tienerkinderen op de markt worden verkocht om in de prostitutie te werken en misschien wel het allerergste: dat je moet toekijken terwijl de jongste kinderen levend voor de uitgehongerde leeuwen of beren worden geworpen. Dat kun je toch niet bevatten?
En dat God dan geen woord van troost heeft, noch een woord van macht, dat Hij alleen tegen Johannes zegt: klim hierheen omhoog en Ik zal u tonen wat na deze gebeuren moet. En wanneer Johannes dan in de hemel mag komen en zien wat daar is, dan komt hij woorden tekort om alles te beschrijven. Hoe zou Hij ook het hemelse met aardse woorden kunnen weergeven? Johannes ziet ook niet alles ineens. Hij moet er ook op gewezen worden: kijk daar eens en daar! Precies zoals ik ook dikwijls tegen mijn kleinkinderen zeg: heb je dat al gezien en dat?
Geen woord van troost voor Johannes noch voor de gemeenten. Johannes moet alleen zien en dat opschrijven en aan de gemeenten doorgeven. Hoofdstuk 4 t/m 7 staan vol met wat Johannes ziet. En het loopt uit op wat Johannes op het laatst ziet: ik zag een grote schare uit alle volk en taal en natie. Een schare die niemand tellen kan. Johannes ziet dan het eindresultaat: alle gelovigen zijn door de Here God opgenomen in de hemel. Zij hebben de aarde verlaten en zullen voor altijd bij God blijven.
Veelzeggend is dan dat hoofdstuk 8 begint met een stilte van een half uur in de hemel. Alles en iedereen in de hemel houdt de adem in. Wat er nu gaat gebeuren op de aarde is ook te verschrikkelijk om te benoemen. Gods oordelen zullen over de aarde gaan. Dan gaat het ook niet langer om wat Johannes ziet, maar dat ligt alle nadruk op wat Johannes hoort.
En voor ons is het belangrijk om deze hoofdlijn van het boek Openbaring met ons mee te nemen. God doet noch al eens anders dan wij verwachten, maar Hij houdt het einddoel voor ogen. Dat is onze troost, zeker wanneer wij hier en nu met een steeds grotere chaos worden geconfronteerd. In ons eigen land, maar ook over de hele wereld. Wij zingen – nu we weer op weg zijn naar het einde van het jaar – vrede op aarde. Maar wij vergeten dan gemakkelijk dat de Here Jezus gezegd heeft: Ik ben niet gekomen om vrede op aarde te brengen, maar het zwaard. En daarom: laten wij ons oog richten op Jezus alleen, onze Leidsman en voleinder van het geloof.
Ds. J. (Jan) de Goei
|
