|
Meditatie
Meditatie
Meditatie
Zie, Hij komt. (Openbaring 1 : 7).
Voor Johannes is er geen enkele twijfel: Hij komt. En Hij, dat is er maar Eén, dat is zijn Here en Heiland de Here Jezus Christus. En deze boodschap houdt Johannes de gemeente van de Here Jezus voor. Ook dus aan ons. Wij, die op weg zijn naar het komend Kerstfeest. Wij, die alle voorbereidingen daarvoor aan het treffen zijn. Wij, die dit Kersfeest willen vieren. Wij, die dan gedenken hoe de Here Jezus op aarde gekomen is. Hoe Hij, Gods Zoon, uit hoge hemel is neergedaald. Geboren in een stal.
Maar Johannes denkt hier in het geheel niet aan. Dat de Here Jezus geboren is, viert hij niet. Dat is voor Johannes ook niet zo nodig. Johannes gaat het niet om de geboorte van de Here Jezus. Hoe belangrijk dit ook is voor de wereld. Johannes heeft de Here Jezus gekend. Hij heeft de Heiland meegemaakt. Johannes was bij alles wat zijn Heiland op aarde heeft gedaan: de zieken die de Here Jezus genas; de boze geesten die Hij uitdreef. Hij was er bij toen de Here Jezus doden tot leven riep. En Johannes was er bij toen de Here Jezus stierf aan het kruis op Golgotha.
Johannes heeft dat allemaal mee mogen maken. Hij heeft het met zijn eigen ogen gezien. Ook heeft hij de Here Jezus gezien nadat Hij was opgestaan uit het graf. Johannes heeft met de Here Jezus gesproken gedurende de 40 dagen tussen Opstanding en Hemelvaart. En nu, nu Johannes door de Romeinen gevangen genomen is. Nu, nu hij veroordeeld is tot verbanning naar het eiland Patmos. Nu schrijft Johannes in de eenzaamheid van dit eiland het boek Openbaring. Nu bemoedigt Johannes de gemeenten van toen en van nu met de woorden: Zie, Hij komt!
Het gaat dus niet zozeer om het feit dat de Here Jezus gekomen is – ook al mogen wij dat zeer zeker vieren. Maar dat heilsfeit ligt achter ons. En achter ons ligt niet onze toekomst. Achter ons ligt wat voorbij is. Dat is geweest!. Voor ons ligt de toekomst. Daarheen zijn wij op weg. En het uitzien naar die toekomst, het verlangen naar Zijn komst: de Wederkomst van de Here Jezus Christus, daar gaat het om. Hebben wij dit verlangen? Zien wij uit naar Zijn komen? Dit zijn de vragen waar het om gaat. De vragen in het bijzonder voor wie gelooft!
De wereld om ons heen koestert vooral het verleden. Die blijft graag stilstaan bij wat was. De wereld om ons heen verheerlijkt ook dikwijls dat wat was en dat het zo moet blijven. Wie gelooft, weet wat was is voorbij en wat nu is, gaat ook voorbij. Dat heeft geen toekomst in zich. Daar kun je wel Kerstfeest mee vieren in de zin van het aandoenlijke kindje in de kribbe. Daar hoort eten en drinken bij. Daar hoort ook het met-elkaar-zijn bij. En wie dit met-elkaar-zijn niet heeft – wie dit om wat voor reden dan ook niet mee kan maken, die kan feitelijk dit soort kerstfeest ook niet vieren.
Maar juist wie vooruit ziet. Juist wie verlangt naar de Komst van de Here Jezus. Juist dat mensenkind, kan, hoe alleen die ook is, Kerstfeest vieren. Die kan Kerstfeest vieren omdat de inhoud van dat Kerstfeest is: Hij komt! Die zo lang geleden gekomen is als een Kindje klein, komt op de wolken van de hemel. En de vreugde over dat wat voor mij is, vervult mijn hart. Dat maakt mijn hart niet alleen vol van vreugde, maar doet ook een vrede in mij stromen die alle verstand te boven gaat. Dan stroomt het vanzelf over mijn lippen: Ere zij God in de hoge!
|
