|
Meditatie
Meditatie
Meditatie
En Jezus ging vóór hen uit. (Markus 10 : 32)
Telkens opnieuw ontdek ik hoe verrassend de lijdensgeschiedenis van de Here Jezus is. Eigenlijk is er maar één conclusie mogelijk: een mens komt er nooit mee klaar. Het blijft ons bezig houden, soms zelfs tegen wil en dank. In Hoofdstuk 10 van het Evangelie naar de beschrijving van Markus, vertelt Markus ons voor de derde keer dat de Here Jezus moet lijden. En in vers 32 begint hij zo heel eenvoudig: zij waren onderweg. Een alledaagse gebeurtenis dus, want iedereen is onderweg. Dit is geen nieuwsfeit. Dit is in onze ogen eigenlijk ook niet zo belangrijk.
Maar Markus voegt er gelijk aan toe: opgaande naar Jeruzalem. En hiermee wordt alles ineens anders. Het is niet een zomaar onderweg zijn. Het is niet een dagelijkse gebeurtenis. Nee, zij zijn onderweg met een concreet doel. Zij gaan naar Jeruzalem. Opgaande naar Jeruzalem. De weg voert omhoog. Letterlijk, omdat Jeruzalem hoger gelegen is dan Galilea. Maar tegelijk wordt hierin al meer gezegd. Het gaat naar de verhoging toe aan het kruis. Het is nog verborgen. Het is nog niet te zien, maar het gaat wel gebeuren. En in de volgende verzen zal de Here Jezus dit ook zelf aan ons allen duidelijk maken.
Tegelijk is deze geschiedenis Evangelie. Blijde boodschap Het zal niet eindigen bij de verhoging aan het kruis. Dit onderweg zijn voert nog verder omhoog. Het gaat af op het nieuw-Jeruzalem. Na drie dagen zal Hij opstaan. Dat is niet te begrijpen. Niet te begrijpen door zijn discipelen en niet te begrijpen door ons. Daar kunnen wij met het verstand niet uitkomen. Daar houdt het verstand zijn mond. Daar doet ons verstand het zwijgen toe. Dan kunnen wij enkel verder gaan in het geloof. Hoe deze weg verder omhoog voert is alleen te zien door het geloof.
Begrijpelijk dat de Here Jezus even later de vraag zal stellen: Maar zal Ik wel het geloof op aarde vinden, wanneer Ik terug kom? Let op: het gaat niet om een geloof, zoals zeer velen geloven dat er wel iets is. Nee, de Here Jezus spitst dit heel concreet toe: het geloof. Het geloof dat Hij is de door Zijn Vader Gezondene. Uit hoge hemel is Hij neergedaald. En die vraag van de Here Jezus raakt ons allen. Want het werpt eenieder van ons terug op ons eigen geloofsleven. Is de Here Jezus voor ons nog wel de Rots waarop wij bouwen – het Fundament waarop wij staan. Is Hij het Rustpunt van ons hart.
En dit is een hele indringende vraag nu wij op weg zijn naar de viering van Goede Vrijdag en Pasen. Dan bepaalt deze vraag niet alleen de manier waarop wij op weg zijn – opgaande naar Jeruzalem. Maar dan bepaalt deze vraag ook de zekerheid van ons geloof – het geloof in deze Heiland – die geleden heeft, begraven is en op de derde dag is opgestaan uit de dood. Ik kan het ook anders schrijven: zijn wij op weg naar het Jeruzalem dat van boven is, of dwalen we maar wat rond over deze aarde, maar zien wat er van komt? Ik geloof in zeze Heiland, die de dood heeft overwonnen. Als Eersteling. En daarom zeg ik vanuit het diepst van mijn hart: ook mij zal de dood niet vast kunnen houden, want Jezus – mijn Heiland – ging mij voor!
|
