|
Meditatie
Meditatie
Meditatie
En toen zij hoorden, dat Jezus leefde en door haar gezien was, geloofden zij het niet.
(Marcus 16 : 11)
Pasen 2020. Het is zo onwerkelijk – tenminste zo ervaar ik het. We zouden uitbundig moeten zijn en feest vieren, maar zo is de werkelijkheid niet. We zijn eerder somber, wat neerslachtig, sommigen angstig. We zitten allemaal opgesloten. Lock down – noemt men dit tegenwoordig, alsof er geen Nederlands woord voor is. We zitten gevangen onder de maatregelen om de verspreiding van het corona-virus tegen te gaan. Om te vermijden dat nog meer mensen ziek worden, dat er nog meer overlijden. Heel de wereld is in de greep van dit corona-virus. Heel de wereld is in de greep van de dood.
En juist Pasen zou ons juist enorm moeten bemoedigen. Pasen zou ons juist het hoofd moeten doen opheffen. Pasen doet ons zingen van vreugde, want midden in deze, door de dood bepaalde dagen, klinkt de boodschap: Jezus leeft! Maar toen Maria van Magdala met deze boodschap bij de discipelen van de Here Jezus kwam, geloofden zij haar niet. Dit was onmogelijk: iemand, die je net had begraven – nog maar drie dagen geleden – kon niet leven. Onmogelijk.
Hun Meester is gekruisigd. Zij hebben het zelf gezien hoe Hij stierf aan dat kruis. Ze hebben Hem zelf in het graf neergelegd. De steen er voor gerold. Hij was dood en begraven. Over en uit. En wat dat betreft zijn de tijden niet veranderd. Dat onze Heiland de dood heeft overwonnen. Dat Hij uit het graf is opgestaan. Dat Hij leeft! Wil er bij de meeste mensen om ons heen niet in. Dat kunnen zij of willen zij niet geloven. Zo gevangen als zij zitten in de doem van het corona-virus. Zo opgesloten als zij zitten onder de steen van de dood.
Maar voor ons, voor allen die geloven in deze Jezus, is het totaal anders. Juist nu, in deze Paasdagen, is er die blijde stem, die klinkt niet alleen door heel Jeruzalem, maar die gaat over heel deze wereld: Jezus leeft. Hij heeft de dood teniet gedaan. Midden in die wereld, gevangen onder al die maatregelen om het corona-virus te beteugelen, zingen wij het uit van vreugde: De Heer is waarlijk opgestaan. Nu vangt het nieuwe leven aan. Geen leven meer onder de doem van de dood. Geen leven meer in de angst voor welke ziekte dan ook.
Ja, maar … En bij wie komt deze gedachte niet naar boven? En vul het dan maar in: als je dan toch ziek wordt? Als je dan toch besmet wordt door dit corona-virus? Als je dan toch naar het ziekenhuis moet, omdat het thuis niet meer gaat? Als je dan op de IC belandt? Als je dan toch dood gaat? Inderdaad, dit kan allemaal gebeuren. Het is beslist niet zo, dat, als je maar gelooft, dat het je dan niet zal kunnen treffen. Het kan je ongenadig hard treffen. En het kan je zo raken dat je niet eens de gelegenheid krijgt om van allen, die je lief zijn, afscheid te nemen. Dat er niemand van wie je houdt bij je is wanneer je sterft.
En toch … we hebben een Heiland die leeft. We geloven in de Here Jezus die de dood heeft overwonnen. En die tot ons zegt: een ieder die in Mij gelooft, zal leven tot in eeuwigheid. En dat maakt dat ik – en ik hoop u allen met mij – het juist in deze tijd iedereen zullen toeroepen: omdat Hij leeft, ben ik niet bang voor morgen. Omdat Hij leeft, mijn angst is weg, omdat ik weet: Hij heeft de toekomst en het leven is het leven waard, omdat Hij leeft! Gezegende Paasdagen wens ik u allen toe.
|
