|
Ter overdenking
Ter overdenking
Ter Overdenking 13:31-35 En op den derden dag ben Ik gereed. (Lucas 13:32) Het lijden en sterven van de Here Jezus is voor mensen nooit helemaal te begrijpen. Geheel vrijwillig heeft Hij plaatsvervangend de straf op onze zonden gedragen, zodat allen die in Hem geloven verzoend zijn met God. De Here Jezus heeft zich nooit onder druk laten zetten. Ook niet door enige Farizeeën die met een verzoek van koning Herodes komen om te vertrekken. Zolang de Here Jezus nog niet gereed is met zijn werk, gaat Hij er mee door. Maar ook als Hij wél gereed is, vlucht Hij niet. Bewust gaat Hij op weg naar Jeruzalem. Gods wil is belangrijker dan wat mensen willen. Ondanks alles wat er in de wereld om ons heen gebeurt is het uiteindelijk nog steeds God de Heer die regeert. Daarom mogen we met vertrouwen de toekomst tegemoet zien. Vanuit Gorkum Ongelooflijk maar waar De moeder van de tienjarige Nicky vroeg hem welk Bijbelverhaal verteld was tijdens de kindernevendienst. “Nou mam” zei Nicky, “ze vertelden hoe God Mozes op een reddingsmissie stuurde om achter de vijandelijke linies Zijn favoriete volk Israël uit Egypte te halen. Toen hij bij de Rode Zee aankwam, liet hij de genietroepen een pontonbrug bouwen en alle mensen konden er veilig overheen. Daarna belde hij mobiel met het hoofdkwartier om versterking. Die stuurde de luchtmacht om de brug weer op te blazen en zo werden alle Joden gered.” “Nicky” zei zijn moeder, “is dat echt wat er verteld is?” “Nou, niet echt mam, maar als ik het vertelde zoals ze het dáár vertellen, dan zou je het nooit geloven!” (overgenomen uit Haderech, maandblad van de Ned. Ver. van Jesjoea Hammasjiach Belijdende Joden) Van hetzelfde… en toch weer anders Ik wist echt niet wat we zouden gaan eten bij de gemeentemaaltijd afgelopen februari. Toen de pannen op tafel kwamen bleek het goulash met rijst te zijn. Nu houd ik wel van Hongaars eten. En het smaakte goed. Er was bovendien voldoende voor een ‘tweede ronde’. De pannen werden toen van tafel verwisseld en er werd nog een keer uit een andere pan opgeschept. Het viel me toen op hoe hetzelfde eten, door verschillende mensen klaargemaakt, anders kan smaken. Niet dat je het gevoel hebt iets heel anders te eten, maar toch is de smaak niet helemaal hetzelfde. Overigens net zo lekker. Blijkbaar heeft iedereen zijn of haar eigen recept. Na een ‘tweede ronde’ zit ik echter vol, maar anders was ik zeker nog voor de ‘derde ronde’ gegaan. En ongetwijfeld zou de goulash uit die pan nog weer anders hebben gesmaakt. Dit deed me denken aan preken. Zeker rond de feestdagen wordt er nog wel eens over eenzelfde Bijbelgedeelte gepreekt. Voor aanvang van de dienst hoor je dan als dominee: “Oh, daar ging de 2 preek vorige week ook al over.” En na de dienst: “Deze preek was toch weer heel anders, want u legde andere accenten.” De een wordt misschien meer door de ene preek aangesproken en een ander door de andere. ‘Smaken’ verschillen immers. Het zou zomaar kunnen zijn dat u straks weer twee zondagen achter elkaar een preek te horen krijgt over hetzelfde Bijbelgedeelte. In de basis zijn ze gelijk, maar ze zijn verschillend ‘bereid’ en bestaan voor een deel uit andere ‘ingrediënten’. En dat maakt het de moeite waard om nog voor de ‘tweede ronde’ te gaan. Bij wijze van spreken. Mede namens Jannie een hartelijke groet vanuit Gorinchem, Ds. Martin Schinkelshoek
|
